A Brand New Friendship {]RIKKU[}

Hij hoort wat, zou het Marieru zijn geweest? O_O Straks is ze erg in gevaar!. Snel nam hij een sprintje over de steiger toen ze in het zicht was, maar hij trapte iets te hard op de gammele steiger en die krakte door wat je erg luid hoorde want er kwam een kleine '''Wooh!'' achteraan ''PLONS'' klonk er met een eggo erachteraan 2 armen zoefde naar beneden, een natte Rikku dreef in het water in de stad. Hij keek marieru aan die daar stond, snel gaf hij een kleine glimlach en zwom naar de kant van marieru toe, maar die kant was er niet. Rikku raakte een beetje in paniek want hij voelde wat onder hem maar kon het water niet uit, hij probeerde de kant al afzettend van het water te pakken maar dat lukte niet, een kleine kreun was te horen.

De plons was onverwachts geweest en Mariëru schrok op. Rikku! Stiekem moest ze lachen, en denkend aan de klunzige Rikku was ze even vergeten waarom ze net zo verdrietig en bang was. Ze rende op een sukkeldrafje naar de kant toe, en zag onder Rikku een verschrikkelijke grote schim in het water. Ze werd bleek, en wist niet hoe snel ze een golf moest creëren om hem aan de kant te krijgen. "Gaat het?" vraagt ze, als hij op de kant ligt.

Rikku lag op de grond met zijn ogen dicht,  een kleine kreun kwam uit zijn mond, voorzichtig ging hij zitten en krabte even achter zijn hooft ''Awh,. wat is er gebeurt?'' hij keek even hoe nat zijn kleren waren. ''Awh.. heb ik weer.. toen zag hij Marieru, ''Bedankt '' na die zin ging hij weer liggen met zijn ogen dicht.  Even later wou hij opgaan staan maar dat lukte niet een steek in zijn linkerbeen hield hem tegen, blijkbaar had het beest met zijn grote kaken in zijn been gebeten maar door het vieze water niks voelde. ''>.< auw. '' kreunde hij uit. hij ging weer zitten en bekeek zijn been dat nu aan het bloeden was, ''Ehm marieru? heb jij verband bij je?''

Er trok een huivering door haar lichaam toen Mariëru de wond van Rikku bekeek. "Ehm Mariëru? Heb je verband bij je?" vroeg hij, en ze knikte, uit haar schoudertas haalde ze een verbandrol en een paar zalfjes, waarvan sommige heerlijk geurde en andere weer verschrikkelijk stonken. "Dit kan even pijn doen," zei ze, en pakt een potje op, en begon de inhoud ervan op zijn been te smeren, en toen ze klaar was deed ze het verband er strak omheen.

''>.<'' Rikku probeerde zo min mogelijk te laten blijken dat hij pijn had, ''Dankjewel '' hij probeerde weer op te staan wat al aardig ging hinkend zocht hij een boot om op te stappen ''Daar'' zei hij '' dat is dezelfde boot waarmee ik hierheen kwam.. dat denk ik'' zei hij onzeker, wil jij al gaan?''''ik word nogal gek van deze vislucht...''

"..." Mariëru staarde naar de grond. "Ik... Ik denk dat ik te voet ga reizen, maar aangezien jij gewond bent, kan je beter via een schip." Ze gaf hem haar bootkaartje. "Ik zie je in Kuripa City..." Ze draaide zich om, en Mariëru liep weg.

''Wowie!'' ''wacht eens!'' zei hij snel, ''Hou ga jij in godsnaam te voet naar kuripa city ?''''Ik wil niet dat je iets overkomt'' zei hij..

Mariëru draait zich om. "Ik ben ook te voet gekomen, dus ik zal heus wel weer terug kunnen op dezelfde manier. En ik kan me heus wel verdedigen, hoor." Om haar woorden kracht bij te zetten trekt ze haar katana's, maar blijft vriendelijk glimlachen.

Rikku was blij om haar te zien glimlachen, ''Okee,maar ik zie je in de haven okee?'' zei hij en hield haar stevig vast met een knuffel, ''Pas goed op je zelf''  hij hinkte richting de boot

Verbaasd door de plotselinge knuffel, werd Mariëru's gezicht zo rood als een tomaat. "Eh.. Ja... De haven, ja... Ehm... Uh... Tot over een paar dagen!" Met hetzelfde rode gezicht rende ze weg, de stad uit. Ze reisde door de wouden en langs rivieren. Na een paar slapeloze nachten was ze eindelijk aangekomen bij Kuripa City, en liep richting de kleine haven, die niet groter was dan een middelmatig huizenblok. Mariëru had donkere kringen onder haar ogen gekregen van de weinige slaap die ze had gehad, maar ze verzette zich tegen de slaap en wachtte op een kist totdat ze Rikku ergens zag.

Op de boot kwam Rikku aan en zag Marieru op een kist zitten en zwaaide vrolijk naar haar. Zou ze hem zien?, hij probeerde een stap naar voren te doen, maar door de wond die bijna weg was maar nog wel zeer deed lukte dat niet helemaal. ´´Rot been...´´ zei hij inzichzelf. toen hij eenmaal op de kader is opgestapt hinkte hij naar Marieru en riep  "Hey Marieru!, wow? wat is er met jou aan de hand?" vroeg hij terwijl hij haar een dikke knuffel gaf.

Langzaam, heel langzaam, waren haar ogen aan het ichtvallen. Het was dan ook niet gek dat ze zich rot schrok toen ze ineens een knuffel kreeg. Ze herstelde zich snel, en liet hem begaan. "Hoe is het met je wond?" vroeg ze, kijkend naar zijn been.

"Doet zeer.. maar hij geneest goed =)" "Gaat het wel? , je ziet er namelijk erg moe uit

Mariëru kijkt hem aan. De donkere wallen vallen op, want haar huid is best wel bleek, en haar ogen staan dof. "Ik.... Heb gewoon slecht geslapen, dat is alles, hoor," zegt Mariëru, en staat op. "Wil je wat eten?" vraagt ze, om op een ander onderwerp over te gaan.

"Nou misschien is het beter als jij even gaat liggen?" op dat moment knorde zijn maag en hield zijn hand er op "Oeh.." zei hij inzichzelf "Misschien moet ik tog maar wat eten"  hij durfde het bijna niet te vragen maar tog deed hij het voorzichtig. "Miss kunnen we tog wat eten?..."

Ze moest lachen, en stond op. "In Kuripa City zitten goede restaurants, maar het lekkerste kun je op de markt eten," zei Mariëru. "Als ik alleen al denk aan het verse fruit en de warme broodjes..." Ze moest gapen. "Laten we gaan, voordat jij vergaat van de honger."

Samen liepen ze, okal wist Rikku niet egt welk kraampje ze zocht. Het was druk op de markt en hij probeerde Marieru niet kwijt te raken, met een kleine sprong over een openstaande put liep hij naar Marieru, hij rook lekkere warme dingen, "Is het hier? =)" vroeg hij

Ze glimlachte en draaide zich naar hem om. "Nog niet," zei Mariëru, en pakte zijn hand zonder erbij na te denken. Ze trok hem door de drukte heen, totdat ze bij een broodjeskraam kwamen. De zoete geur van versgebakken brood drong haar neus binnen, en ze glimlachte blij. "Ik wil graag een zak met uhm... doe maar 4 croissantjes," zei Mariëru tegen de vrouw achter het kraampje, die de vier warme croissantjes in een papieren tasje deed.

Rikku snoof de lekkere lucht op van de broodjes, zo'n geur had  hij in tijden niet meer geroken.
''Is dat allemaal voor ons?'' Grijnsde hij. ''Ik kan niet w8ten tot we ze kunnen eten!'' zei hij vrolijk, als een klein kind van 4 ging hij vrolijk aan een tafel zitten waar hij wachtte en glimlachte hij naar Marieru.

Mariëru begon te lachen, en zette de zak met broodjes naast hem neer. "Wacht hier, ik haal even wat te drinken," zei ze met een glimlach en ging de drukte in. Er stond een meterslange wachtrij voor de kraam waar ze meestal haar vruchtensap stond, en zuchtte. Toen schoot haar wat te binnen. Een waterstraal uit de fontein bracht het geld naar de verkoopster, die verbaasd naar de straal keek, maar pakte het geld aan. De straal verdween, en direct daarop kwam er dit keer een oranjekleurige sapstraal uit 1 van haar tonnen sap, die langzaam naar Mariëru verdween. Met de straal boven haar hoofd keerde ze terug naar Rikku, en roepte bij: "Is dit genoeg te drinken, denk je?"

Met open mond stond Rikku te kijken hoe de grote plas Vruchtensap vriendelijk boven marieru zweefde ''O_O, Ja! dat is genoeg ''

Ze glimlachte blij, en ging naast hem zitten. Samen verdeelden ze het eten, en namen totdat ze vol zaten. Toen Mariëru zo vol zat, dat er niks meer bij kon, zuchtte ze met een glimlach. "Life's the best thing that ever happened to me," zei ze. Met een vrolijke twinkeling in haar ogen keek ze naar Rikku. Een warm gevoel kroop haar binnen, en ze werd rood. Snel draaide ze zich om en bedekte haar gezicht zo goed en zo kwaad als dat ging.

Rikku had zijn wangen helemaal vol gepropt met eten. Nadat marieru iets gezegd had, kijk hij met een verbaasde blik naar haar maar zag dat ze alweer weg keek, snel koude hij het eten weg en nam een slok vruchtensap, ''Wat zei je?'' vroeg hij.

Ze keek hem vluchtig aan met haar vuurroode hoofd, en draaide daarna snel weer weg. Wat gebeurt er met me?! Nuchter nadenken gaat niet meer en haar hart gaat als een razende tekeer. Zo hard zelfs, dat ze het gevoel heeft dat iedereen het horen kan. "N-n-n-n-n-niks," stamelt Mariëru, met haar rug naar Rikku toegedraait.

Hij krijgt het rare gevoel dat er wel iets aan de hand is ''Sukkel!! Wie eet er dan ook als een beest met een leuk meisje aan de tafel'' denkt hij, uit schaamte sloeg hij zijn hand tegen zijn voor hooft maar dat was harder dan gedacht, vervolgens klonk er een ''PATS'' geluid en voor dat Rikku het wist stond er een rode hand op zijn voorhoofd. ''Auw..'' siste hij uit ''Ehm ik ga even naar de wc.. ben zo terug'' en legde zijn servet neer en liep naar 1 van de restaurantjes.