Ontmoeting (SweetKingdom)

Voel je het nu? Voel je je bloedstromen, de wind ? Wat voel je nu???

''Angst is het enige wat ik voel..'' twijfelend keek hij naar de grond en wisselde snel af door naar Fate te kijken. Hij kon wel lezen dat ze toch wou dat hij het probeerde, dat is ook wat ze zei. ''Oke, hier gaat ie...'' langzaam legde hij zijn blote handen op de grond en sloot zijn ogen. Heel even ging het goed tot het wel warm werd onder zijn handen, maar toch bleef hij met dichtgeknepen ogen zich concentreren, maar de hitte was al zo sterk dat er vlammen rond zijn handen begonnen te vormen. Snel stond hij op en keek angstig naar het vuur dat zich begon te verspreiden, ''Shit shit shit...'' snel rende hij naar de andere kant van het vuur en stond daar hopeloos met zijn handen een duw beweging te maken in de hoop dat het vuur zich niet verder verspreidde, maar dat was een gefaalde actie. met zijn handen op zijn hooft en een moeilijk gezicht was hij aan het nadenken. ''FATE! HELP ME , WAT MOETEN WE DOEN'' het vuur zag er anders uit dan normaal als hij het stuurde, het was woester, ontembaarder en veel moelijker te besturen.

Fate ging rustig staan en vormde haar vuisten, daarna de handen tegen elkaar en sloeg naar voren.
En het vuur was weg...rustig liep Fate naar Rikku en zei "je deed het uitstekend" en nu weer opnieuw zei ze met een lach op haar gezicht, ze ging weer terug naar haar plek en ging weer zitten...en zei "Heb geen angst, laat het los"
Angst is mijn vriend, sluit er vrede mee en doe er wat mee....in plaats van er mee blijven zitten, praat erover!!! En Fate sloot weer haar ogen, in de hoop dat Rikku weer ging zitten....

''Wat??! weer gaan zitten?? spoor jij wel?! heb je niet gezien wat er net gebeurde? Ik had jou kunnen verwonden of het bos laten afbranden! of andere erge dingen!'' Helemaal buiten adem en het zweet op zijn voorhooft nam hij een slok water uit zijn bidon die hij uit zijn tas haalde. ''Ik heb verkoeling nodig.'' zei hij. ''Ik loop terug naar het meertje'' hij greep zijn tas en liep door de bomen terug naar het meertje.

Fate stond op en liep naar Rikku, en zei "ik weet niet hoe krachtig jou krachten zijn maar onthoud dit, Ik kan niet gewond raken!" zei ze met een greins op haar gezicht, ze draaide haar eigen om en liep het bos in, ze dacht bij haareigen "ik ga rennen, heel hard rennen....totdat hij me niet meer kan 'vinden', en dan kijken hoe hij overleefd, tuurlijk eigenlijk ben ik gewoon bij hem, maar dat weet hij niet "
Fate rende keihard het bos in totdat ze helemaal verdween!!

Rikku zag Fate heel snel het bos in rennen. ''Okeey?, wat zou die van plan zijn?, maakt niet uit... ik ga zwemmen.'' eenmaal aangekomen bij het meer dacht hij ''Haha, Fate is toch weg, kan ik mooi me eigen gang gaan ^^'' Snel deed hij zijn tas af, knoopte zn blouse los en trok zijn shirt uit. Hij pakte zijn broekspijp om hem uit te doen en stond op een been, maar hij trok iets te hard en viel achterover. ''Haha!'' lachte hij en deed zijn andere broekspijp naar beneden. Daar stond hij dan in zijn zwembroek die hij al van te voren aan had getrokken. Hij nam een aanloop en sprong kaarsrecht de lucht in boog zijn lichaam zodat hij een duikpose aannam en kaarsrecht het water indook waar hij even onderwater bleef en genoot van het koele water wat zijn handen aanraakte. ''Ik moet naar boven.. Bijna geen lucht meer'' eenmaal boven water dreef hij op zijn rug rondjes in het meer en genoot van het water.

Hmm, hij miste me blijkbaar niet?!
Pff, dan zoekt ie het maar uit als hij me nodig hebt hoeft hij alleen maar aan me te denken !!

Rikku ging ondertussen even kopje onder en zocht naar bijzondere dingen, tot hij wat zag glinsteren in een kristallen krater. Hij pakte het kristal en verwarmde zijn handen zodat het kristal wegsmolt en pakte het object bekeek het goed en zwom naar het oppervlak. Eenmaal boven water bekeek hij het object en zag een naam staan ''Bratt Powells'' zei hij. ''Waar heb ik eerder zo'n ketting gezien??'' dacht hij. Ondertussen merkte Rikku niet dat er een DevilBeast in de bosjes vescholen zat en Rikku in de gaten hield. ''Wacht, dezelfde ketting heb ik bij het bos gevonden toen met dat DevilBeast...'' ''Wacht.. b-betkend dat dus dat het beest hier nu is :O'' zei hij. Even draaide hij zich om in het water en keek naar de bosjes ''Niks te zien'' dacht hij, ''Fate... waar ben je...'' hij dacht bij zichzelf dat hij misschien maar beter in het midden van het meer kon blijven drijven omdat het water misschien wel bescherming gaf. ''Shit.. ik weet niks over die dingen.. alleen Fate.. ik wou dat ik wist hoe ik hier mee om moet gaan..'' tijdens die gedachten begonnen de bosjes voor hem te ritselen en kwam een gigantische als een slang uitziende DevilBeast uit de bosjes geschoten die rondjes om het meer cirkelde met kwaaie rode ogen die naar Rikku loerde. Met een bange blik keek Rikku naar het beest dat maar rondjes bleef cirkelen om het meer. ''En nu??'' snel dacht hij aan de woorden van Fate ''Rustig ademhalen, concenteren..'' Zo gezegt zo gedaan, Rikku verlaagde zijn ademhaling en concentreerde zich op het beest. ''Vanuit het water wordhet wel moeilijk..'' ''Maargoed..'' Rikku draaide zijn vinger een paar keer en er kwam een tornado van vuur om het beest heen zodat het niet meer kon bewegen. Snel zwom hij naar de kant en klom uit het meer. ''Fijn.. nu sta ik hier in mijn zwembroek te vechten tegen een raar beest..'' Snel ontweek hij een van de gifstralen die het beest schoot. ''Super.. nu ook nog giftig zuur..'' Rikku rende naar een boom, liep er tegen op en zette zich af zodat hij een achteruit salto maakte, tijdens deze actie maakte hij een vuurbal die hij met hulp van de salto wegschoot richting het beest. ''Yes, Voltreffer '' Rikku draaide zich om naar het beest en zag zijn staart razend snel naar hem toe komen ''Awh nee...'' zei hij voor hij heel hard geraakt werd door de staart en Knock Out ging..

Ik voel dat er is iets mis is, dacht Fate, laat ik maar terug gaan en kijken wat er is!!
Na een tijdje was ze aangekomen en zag Rikku op de grond liggen en voor hem stond de DevilBeast, hmm zo te zien is hij Knock Out.......Fate maakte het beest af met haar krachten en rende terug naar Rikku, phuw hij is nog K.O. Laat ik maar snel weer weggaan, zodat Rikku niet weet dat ik hier was. "Ik moet weten hoe sterk zijn krachten zijn en hij moet leren hoe hij er mee om moet gaan...hij luisterd toch niet naar me." Dus moet hij er zelf maar achterkomen, dacht Fate.....ik hou je altijd in de gaten ik ben altijd bij je, je hoeft alleen maar aan me te denken!