Owh. Im sorry? ::Mariëru::

"Rictusempra" hoorde Mariëru zeggen. Fijn, haar meditatie-uurtje was verstoord. "Arania Exemey!" hoorde ze nu. Mariëru zuchtte diep. Ze werd aangevallen, en ze had niks gedaan. En ze wist dat de groenteman van het marktplein geen magie kon, aangezien ze wel eens een appel pikte. Ze weerde de laatste spreuk af met een straaltje water. Ze stond op, en keek verbaasd naar het meisje dat eraan kwam rennen. "Wat wil je van me? Want ik neem aan dat je me niet zomaar anvalt?" Mariëru was verbaasd. Het meisje moest tussen de 12 en 14 zijn, ze was nog erg jong in ieder geval. En waarschijnlijk niet echt heel erg ervaren, in tegenstelling tot haar.
Aangezien het meisje uit het niks haar had aangevallen, wapende ze zich met een paar grote klimplanten, die uit de grond oprezen. Ze keek het meisje doordringend aan.

"I-Ik dacht dat je een Black Wizard was. Ik ben deze week bijna aangevallen door een vermomde Black Wizard dus ben ik extra voorzichtig. En je zat daar zo stil en verdacht." zei het onbekende meisje. Na deze opmerking, moest Mariëru lachen. "Ik zat gewoon te mediteren, hoor. Niks verdachts aan." Ze liet de klimplanten weer in de grond verdwijnen, en stak een hand toe naar het meisje, om haar overeidn te helpen. "Leuk je te ontmoeten, ik ben Mariëru, master van de Ravensong Guild, een stukje verderop." Mariëru glimlachte.

"En master van een guild? SHIT, Ik heb de master van een guild aangevallen?" Mariëru zag hoe het meisje begon te blozen."Sorry" zei het meisje mompelend. "Ach, het maakt niet uit, iedereen maakt toch wel is fouten? Bovendien, je bent wel gewaagd. Iemand die ouder is dan jij, en dan ook nog is denken dat het een Black wizard is, aanvallen? Ik zou het niet gedurft hebben, hoor." Mariëru glimlachte het meisje toe. "Hoe heet je?"vroeg Mariëru nieuwsgierig.

"Pansy. Pansy Parkinson" zei het meisje, dat dus Pansy heette. "Uhm... Wat voor wizard ben je? Een spell wizard, denk ik, vanwege je stokje." Mariëru wist even niet meer waarover ze moest praten, een leeg momentje, dat had ze vaker. Ze draaide haar hoofd weg, wachtend op antwoord, en haar gedachten dwaalden af. Ze hoorde Pansy's antwoord niet meer, en was weer in haar eigen wereldje. Alleen hardhandig kon ze nog uit haar fantasieën worden gehaald.

-no ideas anymore-

Mariëru schrok op. Ze zuchtte, en zei tegen zichzelf, niet hoorbaar voor Pansy : "Mariëru, idioot, je deed het alweer. Luister nou eerst 'ns voordat je naar je eigen wereld afdwaald.!" en toen keek ze naar Pansy. "Ehm... O ja!" Ze glimlachte verontschuldigend naar Pansy. "Ravensong, wat we daar doen? Dat is voor iedereen anders. Omdat ik guildmaster ben, moet ik een oogje in het zeil houden. Niet altijd even leuk, maar ja. Andere leden maken plezier met vrienden, hangen rond in Kuripa City, en nemen jobs. Daarbij hebben we zo af en toe ook onze evenementen. Trouwens, wanneer was het laatste feest...?" vroeg Mariëru zich af. Een paar seconden vergeet ze dat Pansy er was, maar was er toen weer bij. "Waarom kom je niet mee kijken? Ook al ben je geen Guildlid, iedereen is welkom!" zei ze vrolijk. "Tenzij je van een Dark Guild komt, dan. Nou, opzich kan dat nog wel, zolang je niemand kwaad doet ofzo." Ze keek Pansy aan, en glimlachte verontschuldigend. "Ik verveel je met m'n eindeloze geklets, zeker?"

Mariëru glimlachte. "Leuk dat je komt kijken. Natuurlijk hoop ik als master dat er een nieuw lid komt, maar ja... Ik kan je niks opdragen natuurlijk." ze liep in de richting van de Guild, die grofweg 20 minuten lopen was hiervandaan. Mariëru was allang weer vergeten dat ze haar meditatie-uurtje niet had afgemaakt. Haar emoties en gevoelens wisselde snel.

-flut-